طرفداری- فصل خزان دوران فوتبال ریکاردو کوارشما به پایان رسیده و او دوباره به بهاری ترین روزهای فوتبال خود نزدیک می شود. او به عقب باز نمی گردد و به پشت نگاه نمی کند. کوارشما همچون مردی به نظر می رسد که انگار می داند که چه اتفاقی قرار است بیفتد!
او به توپ نزدیک می شود، هدفمندانه مکث می کند مثل همیشه. همیشه عضلاتش تحت کنترل است. همیشه حساب شده قدم بر می دارد. به توپ ضربه می زند و تمام! در این لحظه، تاق دروازه را به لرزه در می آورد و حالا، پرتغال در نیمه نهایی یورو 2016 حضور دارد.
ریکاردو کوارشما پس از گل کردن پنالتی اش مقابل لهستان در ولودروم مارسی می گوید:
می دانستم که آن توپ تبدیل به گل خواهد شد. قبل از زدن ضربه، اعتماد به نفس فوق العاده ای داشتم. سرنوشت همه کشورم در دستان من بود.
کوارشما همیشه نماد آن دسته از بازیکنانی بوده که پس از لمس توپ، به سرعت چشم ها را خیره می کنند. میل شدید او به حرکات تکنیکی و گل های بی رحمانه ای که می زند باعث شده تا دوستداران زیادی در سراسر دنیا داشته باشد. نفرت او از دستورات تاکتیکی و پیاده کردن آن در زمین، باعث عصبانیت مربیان زیادی شده است. قطره اشکی را روی گونه هایش خالکوبی کرده که طبیعتاً بدین معناست که شما یک مرد را کشته اید. هیچ اتفاقی نیفتاده اما در مورد کوارشما، شما هرگز نمی توانید فرمان او را به طور کامل رها کنید.
او 32 ساله است و علی رغم قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، 55 بازی ملی و قهرمانی در سه کشور مختلف، اغلب به عنوان یک استعداد سوخته و هدر رفته مورد ارزیابی قرار گرفته است. منظور آن عده ای که چنین نظری درباره کوارشما دارند این است که او نتوانست همان بازیکن در حال رشد آکادمی اسپورتینگ لیسبون باشد و همواره وی را با کریستیانو رونالدو مقایسه می کنند، رفیق دوران کودکی و نوجوانی اش که با هم در اسپورتینگ رشد کردند.
شاید هم برخی دیگر، داستان کوارشما و رونالدو را، نمونه ای مدرن تر از داستان پله و گارینشا بدانند. رونالدو تبدیل به یکی از بزرگ ترین ستاره های تاریخ فوتبال شد اما کوارشما یک نابغه سرگردان و قطعاً یاغی لقب گرفت که میل شدیدی به trivela (شوت های قوس دار با بیرون پا) دارد و سابقه حضور در 8 باشگاه مختلف در کارنامه او دیده می شود.
وقتی که کوارشما و رونالدو ، سنین نوجوانی را در آکادمی اسپورتینگ لیسبون می گذراندند، بسیاری از کارشناسان عقیده داشتند که این دو بازیکن جوان، پتانسیل کاملاً مشابهی دارند. رونالدو تمایل داشت که در بال چپ بازی کند و کوارشما در سمت راست. همواره نیز رقابتی شدید بین این دو استعداد ناب وجود داشت و در بسیاری از موارد، از پاس دادن به یکدیگر خودداری می کردند. هر دوی آنها، خصوصیات زیر را با هم داشتند:
تمام کنندگی، سرعت و هر فوت و فنی که در کتاب ها نوشته شده است.
وقتی که این دو استعداد به بارسلونا پیشنهاد داده شدند، این باشگاه از بین آنها، بر روی کوارشما دست گذاشت. او به بارسلونا رفت ولی فقط یک فصل تحت نظر فرانک رایکارد در نیوکمپ دوام آورد، سپس دوران بدی را در اینتر مورینیو سپری کرد و شاید کمتر کسی از دوران حضورش در چلسی، تصویری را در ذهن داشته باشد. اولین مقطع حضورش در بشیکتاش با پرتاب یک بطری آب به سوی کارلوس کاروالیال سرمربی باشگاه به پایان رسید ولی اکنون، کوارشما دومین مقطع حضور خود در این باشگاه بزرگ ترکیه ای را سپری می کند.
اما کریستیانو رونالدو به منچستر یونایتد رفت و در آن تیم، تحت نظر سر الکس فرگوسن و رنه مولنستین، از یک بازیکن جوان و مستعد تبدیل به یک ستاره بزرگ گردید. آیا به نظر شما، ریکاردو کوارشما هرگز توانست به حد و اندازه رونالدو در دنیای فوتبال برسد؟ پاسخ به این پرسش به کمی تعمق نیاز دارد.
مسیر فوتبال حرفه ای این دو بازیکن به طور کامل از یکدیگر جدا شده و سرنوشتی متفاوت را پیدا کرد. تیم ملی پرتغال باعث شده تا دوباره سرنوشت آنها با یکدیگر در هم تنیده شود. شاید برای یک بار هم که شده، کوارشما بتواند در یورو 2016 گوی سبقت را از همبازی دوران نوجوانی اش برباید. اگر کوارشما در اغلب بازی ها به عنوان یک بازیکن تعویضی برای پرتغال در یورو 2016 به میدان رفته، اما اثر قابل ملاحظه ای را بر این تیم گذاشته که از آن جمله، ساختن گل سوم پرتغال برای رونالدو در تساوی 3-3 مقابل مجارستان و آن گل ارزشمند در وقت اضافه مقابل کرواسی بود. آخرین هنرنمایی کوارشما نیز به آن ضربه پنالتی حیاتی بر می گردد که وارد دروازه لهستان شد تا پرتغال به نیمه نهایی یورو 2016 برسد.
همان بازیکنی که بسیاری از مردم، فوتبال او را تمام شده می دانستند، اکنون سرنوشت تیم ملی کشورش را تغییر داده و همه آرزوهای یک ملت در دستان او، رونالدو و سایر ستاره های پرتغال است. کوارشما که این روزها یک بازیکن پخته و با تجربه شده، علاوه بر خلاقیت، یک بازیکن قابل اعتماد نیز می باشد. او غیر قابل پیش بینی اما منظم شده است. کوارشما تبدیل به مردی شده که دیگر به گذشته ها نمی نگرد اما حداقل نشانه هایی از یادگیری را می توان در وجودش یافت.
اکنون رونالدو و کوارشما در کنار هم در تیم ملی می درخشند و هر کدام برای کسب موفقیت در یورو به دیگری نیاز دارد. خلاقیت و حفظ توپ کوارشما باعث دور شدن مدافعان حریف از کریس رونالدو شده و فضای مناسبی را برای ستاره رئال مادرید فراهم می کند. با این که پرتغال هنوز در 90 دقیقه هیچ یک از بازی هایش در یورو 2016 پیروز نشده اما فقط 180 دقیقه تا قهرمانی در این تورنمنت فاصله دارد که در صورت تحقق این مهم، افتخاری مشترک برای کوارشما و رونالدو خواهد بود. کوارشما هفته قبل گفته بود:
من همیشه گفته ام که معلوم نیست چه طور آغاز می شود، اما چه طور پایان یافتن به خوبی مشخص است.
نظرات شما عزیزان: